تا حالا دقت کردید که یک گل وقتی که می خواد سبز بشه اول یک زخم کوچیک روی زمین درست میکنه. یواش یواش که گل بزرگتر می شه، زخم هم عمیقتر و دردناکتر می شه. ولی هیچ کس به زمین ایراد نمی گیره که چرا این همه درد رو تحمل می کنه. 
حالا اگر دل رو به زمین تشبیه کنیم و انتظار رو به گل، نباید کسانی رو که ترجیح میدن این گل انتظار رو در دلشون پرورش بدن زیاد سرزنش کرد. 
امان از وقتی که همه اهل پرورش گل و گیاه باشن.