« شيعيان فاطمه(عليها السلام) در روز قيامت»

همانگونه که رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) به شيعيان اميرالمومنين و فرزندان معصومش(عليهم السلام) بشارت بهشت را داده و در فضيلت و عظمت مقام آنان سخن گفته اند، نسبت به شيعيان فاطمه (عليها السلام) نيز عينا با ذکرهمان فضائل، مژده بهشت داده اند.

شيعه به معني تابع، پيرو و اقتدا کننده است. لذا شيعه اميرالمؤمنين(عليه السلام) کسي است که از علي (عليه السلام) هدايت مي يابد و همواره در فکر، اخلاق و عملش پيرو اوست. بنابر اين شيعيان فاطمه(عليها السلام) نيز کساني هستند که در زندگي خويش به دنبال صديقه طاهره(عليها السلام) حرکت مي کنند و در تمام ابعاد زندگي از آن حضرت الگو مي گيرند. اما از آنجائي که تمامي اهل بيت(عليهم السلام) راهروي يک راه مي باشند، شيعيان فاطمه (عليها السلام) نيز در روايات عينا در رديف شيعيان امير المؤمنين(عليه السلام) به شمار آمده اند. از اين رو گاه پيامبر اکرم(صلي الله عليه و آله و سلم) در مدح شيعيان امير المومنين(عليه السلام) سخن مي گويد و گاه در فضيلت شيعيان فاطمه (سلام الله عليها)، و همين روش رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) نشانگر اين است که فاطمه زهرا(عليها السلام) اگر چه در صراط مستقيم هدايت، به دنبال اميرالمؤمنين(عليه السلام) است، اما در عين حال خود الگوئي مستقل به شمار مي آيد.

حديث ذيل نمونه اي از اين مطلب را بيان مي کند:

جابر بن عبدالله از رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) روايت مي کند که آن حضرت فرمود:

"هنگامي که روز قيامت فرا رسد، دخترم فاطمه سوار بر ناقه اي از ناقه هاي بهشتي وارد عرصه محشر مي شود که مهار آن ناقه از مرواريد درخشان و چهار پاهايش از زمرد سبزاست... و بر فراز آن، قبه اي (خيمه اي) از نور قرار دارد که بيرون آن از درونش و درون آن از بيرونش نمايان است. فضاي داخل آن قبه، انوار عفو الهي و خارج آن ، پرتو رحمت خدايي است. بر فرازش تاجي از نور قرار دارد که داراي هفتاد پايه از درّ و ياقوت مي باشد که همانند ستارگان درخشان در افق آسمان، نور افشانند. از جانب راست آن مرکب، هفتاد هزار ملک و از طرف چپ آن هفتاد هزار فرشته است و جبرئيل مهار ناقه را مي گيرد، با صداي بلندي ندا مي کند: چشمان خويش را بپوشيد، تا فاطمه دختر محمد عبور کند.

در آن هنگام حتي انبيا و صديقين و شهدا همگي از ادب، ديده فرو مي گيرند، تا اينکه فاطمه عبور مي کند و در مقابل عرش پروردگارش قرار مي گيرد. آنگاه از جانب خدا جل جلاله ندا مي شود: اي محبوبه من و اي دختر حبيب من، بخواه از من آنچه مي خواهي تا عطايت کنم و شفاعت کن هر که را مايلي، تا شفاعتت را بپذيرم.

در جواب عرضه مي دارد: اي خداي من و اي مولاي من، درياب ذريه مرا، شيعيان مرا، پيروان مرا، دوستان مرا و دوستان ذريه مرا.

بار ديگر از جانب حق خطاب مي رسد: کجا هستند ذريه فاطمه و پيروان او؟ کجايند دوستدارانش و دوستداران ذريه او؟ در آن هنگام جماعتي به پيش مي آيند و فرشتگان رحمت، آنان را از هر سوي در ميان مي گيرند و فاطمه در حالي که پيشگام آنهاست، همگي را همراه خود به بهشت وارد مي کند."⁽¹⁾

(برگرفته از کتاب " فاطمه زهرا (عليها السلام)"، تأليف مرحوم علامه اميني)

فرارسيدن 20 جمادي الثاني، سالروز ميلاد

$("div.commhtm img").each(function () { if ($(this).attr("em") != null) { $(this).attr("src","http://www.parsiblog.com/Images/Emotions/"+$(this).attr("em")+".gif"); } });